İnsan davranışları analiz edildiğinde, insanın sevgi ve güven arayışında olduğu görülür. Şahıslar çoğu kere neyi aradığını tam bilemez ama mevcut tüm istekler, sevgi ve güven arayışının kılık değiştirmiş hallerinden başka bir şey değildir.
Şiddet ve korkunun hâkim olduğu bir ailede büyüyen çocuk, sevilmediğini ve güvende olmadığını düşünür. Bu koşullarda gelişen sevgi ve güven eksikliği, duygusal açlığa yol açar. Duygusal açlık, fiziki açlık ve susuzluktan daha beterdir. Çünkü fiziki açlığı doyurmak için besin ve su kâfidir iken, duygusal açlığı doyurmak için, sürekli çaba göstererek olanı biteni fark edip, bilinçle hareket edilecektir. Bunu yapamayanlar, bu açlığı doyurma görevini başka insanlara havale ederek her zaman başkalarına muhtaç olmayı sürdüreceklerdir.
Duygusal açlığını doyurma görevini başkalarına havale etmek isteyenler için, aşırı eğilim gurupları hazırda beklemektedir. Bu gurupların kendilerince kutsal bir amacı vardır. Gurup üyesi olanlar bu kutsal amaca hizmet etmek için seçilmiş, şanslı kişilermiş gibi gösterilir böylece kişi kendini önemli hisseder. Gurupta bir hiyerarşi ve kurallar vardır. Liderin sözü tartışmasız kabul edilir. Üyeler birbirine bağlı olduğundan burada olanlar kendini güvende hissederler. Zaten yeni üye sevgi ve güven açlığı çekmektedir. Sırtını sıvazlayan, arkasında duran birileri vardır, ailesinden görmediğini burada görmüştür, aranan kan bulunmuştur. O halde burası onun yuvasıdır. Duygusal açlığını burada doyuracağını sanır ve yeni yuvasını benimser. Muhtaç olduğu sevgi ve güven açlığını doyurmak için konumunu korumak ve daha iyi konumlara gelebilmek için kendisine verilen görevleri gözünü kırpmadan yapar. Hülasa, artık o bir fanatiktir.
Fanatik için hayat kolaydır. Çünkü ne yapacağını, ne yapmayacağını bilir, dostu kim düşmanı kim bellidir. Belli bir düşmanı olan insan, başına gelen her türlü belanın sebebini düşmanından bilir. İyi yaptıklarını kendi yapmıştır, kötü olanların sebebi düşmanlarıdır. O halde kötü olan şeylerde kendinin hiç kabahati yoktur. Bu, kendi sorumluluğunu almaktan kaçınmanın en kestirme ve en kolay yoludur.
Her insanda istediklerini yapabilecek potansiyel vardır. Ancak dünyanın mevcut düzeninde ne yazık ki çocuklar ruhen yaralanıyorlar. Yaralı ruhlar, yaraları ile uğraşmaktan mevcut potansiyelini göremiyorlar. Bilinçle yaralarını sarabilenler, mevcut potansiyeli fark edebiliyor. Bunu beceremeyenlerin ömürleri yaralarını sarıp sarmalamakla geçiyor.
[author image=”https://www.kulecanbazi.com/wp-content/uploads/2014/11/huseyin-guducu.jpg” ]Hüseyin Güdücü
drguducu@hotmail.com[/author]
