İnsanlararası ilişkilerin gönül rızası ile yapılması en uygunudur. Gönlüne göre davranan, bazen beklenen gibi davranmaz. Bu durumda o kişiye saygı göstermek yerine, beklentime uygun davranmadın diye cezalandırmak, şiddete başvurmaktır.
Beklentiye uygun davranmayanlara; sitem edilerek, küserek, haklarından mahrum bırakarak, bağırarak, azarlanarak, hakaret ederek, dövülerek, yaralayarak hatta öldürerek ceza verildiğine şahit oluyoruz.
Birini cezalandırmak için şiddete başvuran insanın amacı, üstün olmaktır. Üstün olma isteği, insanların eşit olduğu fikrine inanmayanların düşüncesidir. Ben daha bilgiliyim, daha becerikliyim, daha akıllıyım, daha zekiyim, daha güçlüyüm, daha fedakârım, daha ahlaklıyım, daha dindarım, daha çalışkanım, daha soyluyum, daha zenginim, daha iş bilirim, daha üst makamdayım vb. diyen insan, kendini diğerlerinden üstün görmektedir. Kendini öyle görmesinde bir sorun yoktur, asıl mesele başkalarının da bunu kabul etmesini istemesidir ki, dananın kuyruğunun koptuğu yer burasıdır.
Daha üstün olduğunu düşünen kişi, kendini; kuralları koyan, ölçüyü belirleyen, hüküm veren konumuna koyar. İşte kendini böyle görünce; buyurgan tavırlı, dediği dedik, çaldığı düdük olsun ister. Kendine itiraz edenler, ondan; beceriksiz, akılsız, iş bilmez, sapkın fikirli, tembel, ahlaksız, soysuz, vb.dir. Kendini üstün gören kişi; ‘Onlar kim oluyorlar da benim üstün bir adama itiraz ediyorlar,’ diye düşünmektedir.
İtiraz edene haddini bildirmek, güçlünün gücünü gösterme zamanıdır. Had bildirmek için seçilecek şiddetin derecesini de; itiraz edenin küçüklüğü, itiraz ederken ki tavrı, üstün kişinin o andaki ruh hali, itiraz edilen mevzunun büyüklüğü vb. belirler.
Kısacası şiddet, bir başkasına ben senden büyüğüm, bunu kabul et ve haddini bil, demek anlamına geliyor. Sizce amacına ulaşıyor mu?
Gerçekten güçlü olanlar ve gücünü muhafaza edenler güçsüzleri sindirebiliyor. Sindirilen birey, her an başkaldırabilir. Bu yüzden güçlü hep güçlü kalmalı ve her an tetikte olmalıdır. Her an tetikte olmak ve gerektiğinde had bildirmek, her an tahrik olmanın ta kendisidir. Had bildirmek için şiddete başvurmak, sadece sindirmeye yarıyor. Üstelik şiddete başvuran, her an tahrik olmaktan, tetikte durmaktan gerilim içindedir. Şiddet ile istenilen sonuca ulaşmak pek mümkün görünmüyor.
Hepimiz insanız, hepimiz biriz ve eşitiz diyenlerin, üstün olma talebi olmadığından şiddete yönelmeyecektir.
[author image=”https://www.kulecanbazi.com/wp-content/uploads/2014/11/huseyin-guducu.jpg” ]Hüseyin Güdücü
drguducu@hotmail.com[/author]
