Dost sohbetleri , akraba ziyaretleri , bayramlaşmalar…
Açıkcası bunları yaşadığımız dönemlerde çocuktuk. Büyüklerimizi her zaman ziyaret eder halini hatırını sual eder, asla unutmazdık sevdiklerimizi. Bayramlarda yapılan ziyaretler , el öpmeler ve belki de çocuklar açısından en güzeli o masumane mutluluk katan küçük ama büyük anlamlı harçlıklar idi.
Peki şimdi ne oldu ?
Yıllar geçtikçe teknolojiye ayak uydurmaya başlayan insanoğlu , artık akrabalarını dostlarını unutur, ziyareti keser oldu . Ellerimize tutuşturdukları küçük dijital aygıtlar, nam-ı diğer “Cep Telefonları”.
Her geçen gün sıcak ilişkileri soğutmaya devam ederken,hal hatır sormalar , iyi niyet temennileri ve daha nice dile gelen duygular , artık sadece hissedilmeyen kelimelerle akrabalık kurup , bir mesaj ile her şeyi halletme psikolojisini zihinlerimize yerleştirdi.Yıllardır görmediğimiz sevdiklerimiz yada akrabalarımız hakkında , farklı görüntülü konuşma programlarından yada bir mesajla bilgi alır yada bilgi verebilir duruma geldik…
Peki yıllar önce nasıldık ?
Bundan sadece ama sadece 20 sene öncesine kadar , her bayram evler dolar , çocuklar sokakları her gün şenlendirirdi. Dostlar, akrabalar, sıcak çay eşliğinde özlem giderirlerdi.Herkes birbirini tanır,asla kimse kimseye yokluğunu eksik etmezdi.
Çocukların hayata bakışları belliydi.Ne güzel söylüyor şimdi bir deterjan reklamı , “KİRLENMEK GÜZELDİR”. Evet,sokaklarda koşturan çocukların , akşam eve kirlenerek gelmeleri güzeldi o zamanlarda .
Hanelerin , her akşam dolu olması,komşuların her akşam birlikte bir şeyler yapmaları güzeldi.Çünkü düstur belliydi.”Komşusu aç iken , tok olan bizden değildir”.Herkes herkesin derdini kendi derdini görür,sahiplenir,görev bilirdi çözüme gitme yolunda.
Tabi bu kadar güzel yaşanan hayat , yıllar geçtikçe yerini insan ilişkilerinde yakınlaşmaktan çok uzaklaştırmaya mecbur bırakıldı.Her bireyin , para kazanma telaşı , hayatını iyi bir şekilde idame ettirebilme çabası adına , dostluklar , sıcak sohbetler artık kaybolmaya başladı.
İnsanlar , değil sevdiklerine kendilerine bile vakit ayıramayacak duruma gelmeye başlayınca , ister istemez her şey dijitalleşmeye ve ilişkilerin kopmaya başlamasına sebep oldu.
Artık çocuklar kirlenmiyor mesela , çünkü her evde var olan bir bilgisayar , onların elbiselerini değil zihinlerini kirleterek gelişimlerini engelliyor.Dost sohbeti ile huzur bulan yetişkinler , artık yalnız kalmayı ,sakinliği zihin dinlendirme olarak görüyorlar,oysa ki gönlü ferahlatan dost sohbetleri vardı .
Yıllar ilerledikçe ders çıkarılması gereken husus şu ki , insan insanı ihmal etmemeli,çünkü farkında olmasa da kalabalıklar içinde ki yalnızlıklar da kaybolup gitmek insanoğlunun da hislerinin yok oluşunu bize aleni bir şekilde örneklendiriyor.
Makinelerin duygularımızın önüne geçmesine müsaade etmeye devam ettiğimiz sürece , kazanıyor gibi gözükse de aslında daha büyük değerleri elimizden kaçırıyoruz farkında olmadan.
Sizi sevenleri asla unutmayın,çünkü bugün unutursanız, YARIN UNUTULURSUNUZ…
[author title=”Yazar hakkında” image=”https://www.kulecanbazi.com/wp-content/uploads/2015/02/duygu-mafyasi-250×250.jpg”]Duygu Mafyası
Finans Danışmanı
@DuyguMafyasi[/author]
