Bir küp altını olan fakat pek neşesi olmayan bir aile varmış. Bir gün aile meclisi toplanıp konuşmuşlar.
“Bizim bir küp altınımız var, neşemiz yok. Oysa mahallemizde çok yoksul ama çok neşeli bir aile var. Günlük kazançları ancak karınlarını doyurmaya yetiyor olmasına rağmen evden şen kahkahalar yükseliyor, evleri cıvıl cıvıl. Gelin bizdeki bir küp altının yarısını bu aileye verelim de onların neşesine neşe katalım,” demişler. Aile meclisi bu teklifi kabul edince; yoksul aileye durumu anlatmışlar ve onlara yarım küp altın vermişler. Bir süre sonra, neşeli kahkahaların yükseldiği o evden artık ses seda duyulmaz olmuş. Yarım küp altın veren aile durumu merak etmiş. Bir gün dayanamayıp, sormuşlar; “Size ne oldu Allah aşkına? Evinizin neşesi nereye kayboldu? Eskiden duyduğumuz şen kahkahalar duyulmaz oldu! Biz sizin neşenize neşe katalım istedik ama düşündüğümüz gibi olmadı. Sizin derdiniz nedir?”
Yoksul ailenin reisi, “Hiç sorma komşu. Eskiden sadece karnımızı doyurma derdimiz vardı. Onu da bir şekilde hallediyorduk. Şimdi yarım küp altını bir küpe çıkarma derdine düştük. Ne yaparız ne ederiz de küpü doldurabiliriz diye düşünmekten neşemiz kaçtı,” demiş.
Yapılan araştırmalarda yoksul insanların daha mutlu olduğu görülüyor. Bunun nedenine bakacak olursak; yoksul insanın birçok hayali vardır. Yapmak isteyip de parasızlıktan yapamadığı şeyleri bir gün yapacağını umut eder. ‘Daha yaşayacağım bir sürü güzel şey var,’ düşüncesi, hoşnutluk yaratır. Yoksul, yaşayacağı güzelliklerin umuduyla mutludur. Yoksul ama umutlu insanların çok olduğu yerlerde, hayallerin alıcısı çok olacağından, hayal tacirlerinin işi çok iyidir.
Zengin insan ise imkânları ölçüsünde hayallerine kavuşur. Hayaller bitince umutlar tükenir. Umudu tükenmiş olmaktan daha büyük bir dert olabilir mi? Uzmanlar, zengin ülkelerdeki intihar oranın yüksek olmasını umutların tükenmesine bağlıyorlar.
Şimdi buradan, yoksulluk zenginlikten evladır diye bir sonuç çıkarmayacağız elbette. Hoşnutluk yaratan şey umutlu olmaktır. Aslına bakarsak umudun verdiği hoşnutluk sanaldır. Çünkü hayal edilen şey elde edilince hoşnutluk yok olur.
Varlıklı insanlar, ihtiyaçların pençesinden kurtulmuş, umudun verdiği hoşnutluğun sanal olduğunu deneyimlemiştir. Mutluluk için sunulan şablonların balon olduğunu fark etmiş insanların önünde iki yol vardır. Birincisi, uçuk kaçık hayallerle suni umutlar yaratıp bir süre daha idare edip, bunlar da tükenince hayatına son vermek.
İkincisi; kendisine sunulan senaryo hayatın tam bir hayal kırıklığı olduğunu fark ederek, bir üst aşamaya geçmek ve kendini dönüştürmek. Yani özüne dönmek.
[author image=”https://www.kulecanbazi.com/wp-content/uploads/2014/11/huseyin-guducu.jpg” ]Hüseyin Güdücü
drguducu@hotmail.com[/author]
